همیشه این اختلاف بین بدنسازان و مربیان وجود دارد که تمرین با وزنه آزاد(دمبل و هالتر) باعث نتیجه بهتری میشود و در مقابل گروهی تمرین با دستگاه ها را ترجیح میدهند، در این مقاله با تفاوت تمرین با دمبل، هالتر و دستگاه در بدنسازی آشنا میشوید.
تمرین با دستگاه های استاندارد:
طبق پیشنهاد مربیان آگاه بهترین گزینه برای افراد مبتدی هست، زیرا دامنه ی حرکتی ایمن و نیز میزان وزنه ی کاربردی در حرکات معمول بسیار مناسب است.
تمرین دادن ماهیچه ها در دامنه ی حرکتی محدود و قابل اطمینان(تمرین با دستگاه)، موجب تقویت مناسب لیگامنتها و تاندونها در کنار افزایش حجم معقول عضلات خواهد شد.
افرادی با سابقه ی بالا هم میتوانند برای افزایش حجم عضلات و رکورد وزنه ها با کمال اطمینان از دستگاهها استفاده کنند.
تمرین با هالتر:
در مرحله ی بعدی برای افزایش توان اجرایی حرکات و تسلط بر نحوه ی اجرای حرکات استفاده از هالتر گزینه ی بسیار مطلوبی است.
باور عمومی بر این است که فقط کاربرد هالتر موجب افزایش حجم می شود و این شاید به سبب بکارگیری وزنه ای سنگین(سنگین تر از دمبل) و فشار بیشتر بر ماهیچه هاست.
هنگام بکارگیری هالتر، عضلات کناری و کمکی(که در حین حرکت وظیفه ی ایجاد تعادل را برعهده دارند) بسیار کمتر از تمرینات با دمبل است، پس بالطبع نیرویی که برای کنترل و ایجاد انقباض آن عضلات هدر برود، بصورت هدفمند، در انقباض قوی تر عضله ی هدف، موجب بکارگیری وزنه ی سنگینتر و درنتیجه حجم مطلوب تری خواهد شد.
تمرین با دمبل:
همیشه دمبلها در ایجاد تقارن دو طرف بدن و شکل دهی مناسب عضلات نسبت به سایر گزینه ها در اولویت قرار دارند، زیرا بایستی هر دو عضله ی جفتی، وزنه ای یکسان را جابجا نماید درصورتیکه دستگاه و هالتر ممکن است تقسیم فشار را بصورت غیر منصفانه انجام داده و عضله ی چپ و راست بدن را بصورت ضعیف تر و قوی تر و نا همگون رشد دهند.
مزیت های دستگاه:
- فراگیری دامنه ی صحیح و کنترل شده ی حرکت
- ایمنی
- تقویت تاندونها
- افزایش حجم عضلات
مزیت های هالتر:
- بکارگیری وزنه ی بیشتر از بقیه موارد
- افزایش حجم عضلات
- افزایش نقص تقارن دوطرفه ی بدن
مزیت های دمبل:
- شکل دهی بیشتر به عضلات
- افزایش حجم عضلات
- رفع نقص و تقارن
- فراگیری اجرای صحیح حرکات
29 مه 2016
بدون ديدگاه