پپتید چیست و با انواع پپتیدها آشنا شوید

هر گاه دو یا چند آمینو اسید به هم متصل شوند یک پپتید را تشکیل داده اند. اگر تعداد آمینو اسیدهای پپتیدی به تعداد کمتر از ده هزار باشد به آن پلی پپتید و اگر بیش از این تعداد باشد به آن پروتئین گویند.

هورمونهائی در بدن تولید و ترشح میشوند که ساختار پپتیدی دارند، هورمون رشد، انسولین، IGF ،FSH ،LH و … از این دسته اند. اولین پپتیدی که در علم داروسازی در سال ۱۹۵۳ کشف شد، اکسی توسین بوده که شامل ۳۷ آمینو میباشد.

در حال حاضر پیشرفتهای شایانی در علم داروسازی ایجاد شده تا جائیکه باید منتظر خبرهای شگفت آور برای درمان بسیاری از بیماریها باشیم، مطالعه بروی پپتیدی بنام آپورین (با ۱۳ آمینو اسید)، که از پوست نوعی قورباغه استرالیائی استخراج میشود و برای درمان سرطان در حال بررسی است و یا نوعی پپتید با ۳۶ آمینو اسید که برای درمان ایدز در نظر گرفته شده، پپتید هومانین برای درمان دیابت که با تاثیر بروی سلولهای بتا لوزلمعده که تنبل شده اند موجب ترشح طبیعی انسولین میگردد، پپتید گرلین که در شکم آزاد میشود و موجب گرسنگی میگردد، پپتیدYY، که بصورت اسپری قبل غذا برای کاهش و کنترل اشتها استفاده میشده (و به دلیل احساس تهوع زیاد در حال حاضر مورد نظر داروسازان نیست)، پپتید گشاد کننده عضلات روده و مناسب برای بیماری کرونر قلب ، بنام VIP و پپتید D-Lys3-GHRP-6 که ضد اشتها است، نقش پپتید تا جائی ارزشمند شده که در حال حاضر جایگزین برخی از انواع آنتی بیوتیکها شده، و مزیت بزرگی که پپتید ها نسبت به آنتی بیونیکها دارند اینست که باکتریها به این نوع درمان مقاوم نمیشوند .

ساخت پپتید ها حتی در ایران هم انجام میگیرد و از دانشگاهها و موسسات علمی، جهت تحقیق، سفارش ساخت میپذیرد (شرکت تکاپوزیست).

در طبیعت پپتیدهائی بنام زیست فعال نیز یافت میشوند بعنوان مثال تولید پپتیدهای زیست فعال حاصل از تخمیر و تجزیه پروتئین شیر توسط آنزیمهای تولید شده توسط موجودات ذره بینی یا دستگاه گوارش، مصرف خوراکی اینگونه پپتید موجب تقویت سیستم ایمنی، قلب، گوارش و اعصاب میشود.

در حال حاضر داروهای خوراکی که در یخچال باید نگهداری کرد در ایران تولید شده و کارائی خوبی برای تقویت بدن و … دارند. امروزه حدود ۲۰۰ نوع پپتید بعنوان داروهای طبیعی در نظر گرفته شده.
یکی از مهمترین مسائلی که در مصرف پپتید باید داروسازان در نظر بگیرند اینست که پپتیدها آزادانه در بدن برای مدتی محدود پس از مصرف در حرکت هستند و اینکه پپتید بروی اندام هدفی که مد نظر است قرار بگیرد کار بس دشواریست.

بعنوان مثال پپتیدهایی که برای ورزشکاران درنظر گرفته میشود باید زمانی استفاده شود که غشا سلولهای عضلانی حساس ترین حالت ممکن را دارند(یعنی وقتی که گرسنه هستید و یا اینکه ورزشی سنگین انجام داده باشید).

یکی از دغدغه های ورزشکاران بدنساز، وجود هورمون رشد به مقدار مناسب در بدن است این هورمون موجب افزایش تعداد فیبر های عضلانی و کاهش توده های چربی میشود، پپتیدهائی همچون سرمورلین ، جی اچ آر پی ۶ ، جی اچ آرپی ۲، ایپامورلین ، هگزارلین ، سی جی سی ۱۲۹۵ ، سی جی سی داک ۱۲۹۵ ، همگی موجب تحریک ترشح هورمون رشد میشود .

هر یک از این پپتید ها خواص و عوارض مخصوص به خود دارند و تاثیر آنها برای هر فرد متفاوت است و بستگی به خصوصیان ژنتیکی فرد ، سن ، نوع تمرین و .. دارد، پپتیدهای مرسوم برای ورزشکاران عبارتند از :

• IGF
• MGF
• GHRP6
• GHRP2
• IPAMORELLIN
• HEXARLIN
• CJC1295
• CJC1295DOC
• PT141
• TB500
• SERMORELLIN
• HGHFRAGMENT

IGF:

پپتیدی است که در کبد در حضور هورمون رشد و انسولین و تستسترون سنتز میشود، موجب رشد و افزایش تعداد فیبرهای عضلانی میشود، تزریق داخل عضلانی و زیر جلدی دارد، مقدار مانده‌گاری متفاوتی در بدنها دارد در تست ادرار قابل ردیابی نیست ولی در تست خون ۵ تا ۷ هفته قابل ردیابی است و جزو داروهای ممنوعه و دوپینگ محسوب میشود.

از عوارض آن میتوان به رشد بافت روده، تغییر در سطح قند خون ، آبدار شدن پوست ورزشکاران با عدد اندومورفی بالا اشاره کرد.

MGF :

از ترکیبات IGF است و این ترکیب جدید بشدت موجب تقسیم سلولی و افزایش تعداد فیبرهای عضلانی میشود ولی چون ملکول ناپایداری دارد دانشمندان به آن، ملکول PEG را اضافه کردند(پلی اتیلن گلیکول) تا در بدن بیشتر بماند.

GHRP6:

تاثیر برای ترشح هورمون رشد کمتر از هگزارلین و جی اچ آر پی ۲ است بشدت در برخی افراد موجب اشتها میشود و ترشح پرولاکتین و کورتیزول را بالا میبرد(نه به اندازه هگزارلین). افزایش اشتها به دلیل کارائی مشابه گرلین میباشد مکانیزم اثر جی اچ آرپی ۶ ، بدلیل مهار سوماتوستاتین و در نتیجه ترشح بیشتر GH است.

TB500:

موجب بهبودی و کارآمدی دیواره داخلی رگها میشود، ضد التهاب است و مفصل ساز، موجب ریکاوری سریع عضلات شده و پوست را نازک و رگی میکند. مصرف این پپتید دوپینگ است و برای افرادیکه در خانواده سابقه بیماری سرطان یا پیدایش تومور دارند بسیار خطرناک است.

HGHfragment:

بسیار شبیه هورمون رشد است برخی میگویند ۱۰ برابر GH قدرت دارد ولی بنده چنین قدرتی از این پپتید تا به حال ندیده ام! این پپتید موجب افزایش ترشح کورتیزول و پرولاکتین میشود.

CJC :

بعد از ساخت سی جی سی، نوع DOC آن تولید شد که ۲۰۰ تا ۱۰۰۰ بار قویتر از نوع اولیه است به همین جهت اغلب سی جی سی، که در بازار موجود است از نوع داک است. موجب ترشح هورمون رشد میشود و عوارض آن شامل : سرگیجه ، سنگینی سر و چشم ، احساس گرما ، کرخی دست و پا ، احتباس آب ، احساس ضربان در شقیقه ، گرفتگیهای شدید عضلانی میباشد.

HEXARLIN:

به شدت موجب افزایش ترشح هورمون رشد و پرولاکتین(ترشح پرولاکتین به سبب استرس زیاد، مصرف استروئیدها، اختلال در عملکرد تیروئید نیز بوجود میاید که موجب آویزان شدن سینه مردان شده و تمایلات جنسی مردان را به شدت کم میکند) و کورتیزول میشود و روی اشتها بی تاثیر است.

IPAMORELIN:

تاثیرش بروی ترشح هورمون رشد به اندازه هگزارلین و جی اپ آر پی ۲ نیست، بروی اشتها تاثیری نمیگذارد و تاثیری بر ترشح پرولاکتین و کورتیزول ندارد.

در این مقاله هیچ گونه اشاره ای به طرز مصرف پپتیدها نشد تا خواننده‌گان جهت استفاده از پپتیدها تشویق نشوند.

چند عوارض پپتیدها:

• پپتیدها حجم سلول رو افزایش نمیده بلکه باعث تکثیر سلول میشه شاید این موضوع تو فیلد بدنسازی مناسب باشه ولی تو بحث سلامتی کاملا برعکسه و باعث رشد سایر سلولهای بافت های بدن میشه
• بدن همه ی انسانها بصورت بالقوه دارای سلول سرطانیه، و نیاز به یک چاشنی که دقیقا می تونه همین فرمان تکثیر سلولی باشه داره تا به بالفعل تبدیل شه
• تاثیر و اختلال بروی رشد استخوانها
• ناهماهنگی بین قلب و عضله

و….

این معجزه کیمیا گونه عصر جدید بدنسازی همچین هم بی عوارض نیست از عوارض دیگر پپتیدها

عارضه مقاوت انسولینی است که دراین پدیده سلولها به مرور زمان حساسیت خود را به انسولین از دست می دهند و در این شرایط بدن برای کنترول قند خون و ورود مواد مغذی به درون سلولها انسولین بیشتری ترشح کند که این بستر ساز ابتلا به بیماری دیابت است.خیلی از قهرمانان سطوح بالای این ورزش با این عارضه دست به گریبان هستند که هر از گاهی خبر ابتلا به بیماری دیابت یکی از آنان پخش می شود که آخرین مورد رانی راکل بود که گفته شد به بیماری دیابت دچار شده است.
خستگی مفرد وافزایش میزان استرس یکی دیگر از عوارض این داروهاست که به سبب افزایش سطح هورمون کورتیزول توسط این دارو ها در فرد مصرف کننده می باشد.اگر برای دوره هایی که در آن از پپتیدها استفاده می کنید این عارضه را کنترل نکنید از فواید استفاده از پپتید ها به خوبی بهره مند نمی شوید.

مصرف دز مناسب دارو که مطابق با شرایط بدنی باشد و همچنین استفاده از مکمل هایی که باعث کاهش سطوح این هورمون در بدن میشوندتا حدودی این عارضه قابل کنترل است.

دیگر عارضه این داروها افزایش پرولاکتین است وظیفه اصلی این هورمون تکامل پستان ها در دوران حاملگی و تحریک تولید شیر توسط پستان می باشد.سطوح بالای این هورمون در بدن مردان سبب بروز عارضه ژینکوماستی و تحلیل رفتن بیضه ها و کاهش سطح تستسرون و در ادامه باعث از دست دادن میل جنسی در آقایان می شود که یکی از مهمترین دلایل کاهش میل جنسی در دوره های مصرف استروئیدها و پپتیدها همین بالا رفتن سطح پرولاکتین می باشد.

اما از تاثیرات مثبت پپتیدها می توان به:

• افزایش سرعت فرآیند ریکاوری
• افزایش سنتز پروتئین در توده های عضلانی
• ترمیم آسیب دیده گی ها با سرعت بیشتر
• افزایش قدرت سیستم دفاعی بدن
• کاهش محسوس چربی ها
• رشد تارهای جدید عضلانی
• جلوگیری از چروک خوردن و افتادگی پوست و به تعویق انداختن روند پیری پوست
• افزایش چگالی استخوان ها

به جرات می توان گفت اثرات مثبتی که این هورمون ها از خود نشان میدهند قابل مقایسه با استروئیدها نبوده و در صورت استفاده صحیح و علمی جواب دهی فوق العاده ای دارند به صورتی که با مصرف برخی از آن ها هم زمان افزایش توده عضلانی در افراد و کاهش محسوس توده چربی دیده می شود.

بله هیچکس نمی تواند منکر اثر بخشی این دارو ها شود فقط بحث اینجاست که هدف شما چیست و برای رسیدن به این هدف حاضر هستید چه بهایی بپردازید.

به طور کلی از نظر من استفاده از پپتیدها برای افرادی که هدف حرفه ای ندارند کار منطقی نمیباشد و ورزشکاران حرفه ای هم باید توجه داشته باشند که این داروها سبب کاهش طول عمر وزمینه ساز بروز انواع سرطان ها می باشد پس در مصرف این داروها نهایت دقت را داشته باشند.