ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﻋﻀﻼﺕ ﺭﺍ ﭘﺪﯾﺪﺍﺭ ﮐﻨﯿﻢ؟

ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮊﻧﺘﯿﮏ، ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﻋﻀﻼﺕ ﺑﻪ ۳ ﻋﺎﻣﻞ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ:

1. ﺩﺭﺻﺪ ﭼﺮﺑﯽ ﺑﺪﻥ
2. ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﺩﺍﺭﯾﺪ (ﺁﺏ ﺯﯾﺮﭘﻮﺳﺘﯽ)
3. ﺩﺭﺟﻪ ﺍﺗﺴﺎﻉ ﺭﮒ ﻫﺎ (ﯾﻌﻨﯽ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﻥ ﭼﻘﺪﺭ ﭘﻬﻦ ﻭ ﺿﺨﯿﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ)

ﺧﻼﺻﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺪﻥ ﮐﻢ ﭼﺮﺏ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﺏ ﮐﻤﺘﺮﯼ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺿﺨﯿﻢ ﺗﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﺑﺎ ﺩﺍﻡ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﻋﻀﻼﺕ ﻭ ﭼﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﭘﺮ ﺭﮔﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺩﺍﺷﺖ. ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺩﺍﺷﺖ.

ﮐﻢ ﭼﺮﺏ ﺷﺪﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮ ﺭﮒ ﺷﺪﻥ ﺍﮔﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﻫﯿﭻ ﺭﮔﯽ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺑﺎﺯﻭ ﯾﺎ ﺳﺮﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﻨﯿﺪ (ﺣﺘﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪﻋﻀﻼﺕ ﺁﻥ ﺩﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ) ﺩﻟﯿﻞ ﻋﻤﺪﻩ ﺍﺵ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺻﺪ ﭼﺮﺑﯽ ﺑﺪﻧﺘﺎﻥ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎﻻﺳﺖ. ﺭﮒ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﯾﺪﻥ ﺷﺎﻥ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺳﻄﺤﯽ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺑﺪﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﺁﻧﺎﺗﻮﻣﯿﮑﯽ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﮒ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﻋﻀﻼﺕ ﺷﮑﻢ ، ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﮒ ﻫﺎﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺻﻠﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺷﺎﻥ ﺩﺭﺻﺪ ﺯﯾﺎﺩ ﭼﺮﺑﯽ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﯿﻦ ﭘﻮﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺭﮒ ﻫﺎﺳﺖ.

ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻢ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭﺻﺪ ﭼﺮﺑﯽ ﺑﺪﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﺍﯾﻦ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺪﻥ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺪﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺩﺭﺻﺪ ﭼﺮﺑﯽ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ: ﭼﺮﺑﯽ ۱۲ ﺩﺭﺻﺪ: ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﺟﻠﻮﺑﺎﺯﻭ ﺑﺎ ﺩﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﻭﯾﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻧﻤﯽ ﺍﻓﺘﺪ. ﺭﮒ ﻣﻠﻘﺐ ﺑﻪ cephalic ﺩﺭ ﺷﺎﻧﻪ ﭼﭗ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺭﺍﺳﺖﺧﯿﺮ (ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﺩﻟﯿﻠﺶ ﮊﻧﺘﯿﮑﯽ ﺍﺳﺖ).

• ﭼﺮﺑﯽ ۱۰ ﺩﺭﺻﺪ: ﺭﮒ cephalic ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﺑﺎﺯﻭ ﻭ ﺳﺮﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺩﻡ ﻋﻀﻠﻪ ﻭﺍﺿﺢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﻡ ﻫﻢ ﺗﺎ ﺣﺪﻭﺩﯼ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ.
• ﭼﺮﺑﯽ ۸ ﺩﺭﺻﺪ: ﺭﮒ ﻫﺎﯼ cephalic ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻭﺍﺿﺢ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﻮﺑﺎﺯﻭ ﻭ ﭼﻪ ﺳﺮﺷﺎﻧﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﻡ ﻋﻀﻼﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﭼﺮﺑﯽ ۷ ﺩﺭﺻﺪ: ﺭﮒ ﻫﺎﯼ cephalic ﺟﻠﻮﺑﺎﺯﻭ ﻭ ﺳﺮﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺩﻡ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﻡ ﮐﺎﻣﻼً ﻭﺍﺿﺢ ﺷﺪﻧﺪﻭ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﻫﻢ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺷﮑﻢ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮﺩﻧﺪﻭ ﺗﺎ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ۵ /۲ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﺯﯾﺮ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎﻻﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺑﺎ ﺩﻡ ﻋﻀﻼﻧﯽ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺭﮒ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﻭﯾﺖ ﺑﻮﺩ.
• ﭼﺮﺑﯽ ۶ ﺩﺭﺻﺪ: ﻣﺜﻞ ﻫﻤﺎﻥ ۷ ﺩﺭﺻﺪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﭘﺮ ﺭﻧﮓ ﺗﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﻡ ﻋﻀﻼﻧﯽ ﻭﺍﺿﺢ ﺑﻮﺩ. ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺷﮑﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺯﯾﺮﺷﮑﻢ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ.

ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺍﻡ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺻﺪ ﭼﺮﺑﯽ ﺑﺪﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ۱۰ ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﺪ ﺭﮒ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ.

ﺍﺣﺘﺒﺎﺱ ﺁﺏ ﻭ ﺭﮒ ﻫﺎ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺫﺧﺎﯾﺮ ﭼﺮﺑﯽ ﺑﺪﻥ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻋﻀﻼﺕ ﻭ ﺳﻄﺢ ﭘﻮﺳﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ، ﺁﺏ ﻫﻢ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺁﺏ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺑﺪﻥ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺩ، ﻇﺎﻫﺮ ﺭﮔﯽ ﺑﺪﻥ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺁﺯﺍﺭﺩﻫﻨﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﮐﺎﺕ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺪﻥ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻭ ﻣﻄﻠﻊ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺳﺖ. ﯾﮏ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺭﺍﯾﺞ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺍﺣﺘﺒﺎﺱ ﺁﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺪﯾﻢ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ. ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻭﺯﻥ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﺁﻥ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﺼﺮﻑﺳﺪﯾﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﻭﺯﻥ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ.

ﺍﻧﺴﺘﯿﺘﻮﯼ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ۱۵۰۰ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮﻡ ﺳﺪﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﮐﺜﺮ ﺑﺰﺭﮔﺴﺎﻻﻥ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ ﻭﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﯼ ۲۳۰۰ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮﻡ ﺍﺳﺖ. ﺍﮐﺜﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺪ ﺳﺪﯾﻢ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

ﺟﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﯾﮏ ﺁﻣﺎﺭﮔﯿﺮﯼ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ ﻫﺮ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ (۲ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ) ﺗﺎ ﺭﻭﺯﯼ ۳۴۳۶ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮﻡ ﺳﺪﯾﻢ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻣﺼﺮﻑ ﺍﻓﺮﺍﻃﯽ ﺳﺪﯾﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ . ﯾﮏ ﻗﺎﺷﻖ ﭼﺎﯾﺨﻮﺭﯼ ﻧﻤﮏ ﺭﻭﻣﯿﺰﯼ ﺣﺎﻭﯼ ۲۳۰۰ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮﻡ ﺳﺪﯾﻢ ﺍﺳﺖ. ﺑﻠﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﺧﻮﺍﻧﺪﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻗﺎﺷﻖ ﭼﺎﯾﺨﻮﺭﯼ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻧﻤﮏ ﺑﺨﻮﺭﯾﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺳﺪﯾﻢ ﻣﺠﺎﺯ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﮐﻠﺮﺍﯾﺪ ﺭﺍ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻧﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺳﺪﯾﻢ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﺼﺮﻑ ﺯﯾﺎﺩ ﺁﻥ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺪﻧﺘﺎﻥ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻓﺸﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﻻ ﻭﺑﺮﻭﺯ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻗﻠﺒﯽ ﻫﻢ ﺑﺸﻮﺩ.

ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﺮﻑ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﻫﻢ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﺎﯾﻌﺎﺕ ﺩﺭﻭﻥ ﺳﻠﻮﻟﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﻻﻧﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. (ﺳﺪﯾﻢ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺟﺬﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻧﺴﺘﯿﺘﻮﯼ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺪﯾﻢ ﻭ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﺴﺒﺖ ۱ ﺑﻪ ۲ ﻣﺼﺮﻑ ﮐﻨﯿﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺭﻭﺯﯼ ۴۷۰۰ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮﻡ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺰﺭﮔﺴﺎﻻﻥ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎﻻﻧﺲ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺳﺪﯾﻢ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﺷﻮﺩ.

ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ:

• ﻫﻤﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺎﻫﯽ
• ﺳﺒﺰﯾﺠﺎﺕ ﻣﺜﻞ ﺑﺮﻭﮐﻠﯽ
• ﻧﺨﻮﺩﻫﺎ
• ﮔﻮﺟﻪ ﻓﺮﻧﮕﯽ
• ﺳﯿﺐ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ
• ﻟﻮﺑﯿﺎ، ﻟﺒﻨﯿﺎﺕ ﻭ ﺁﺟﯿﻞ

ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﻗﺮﺹ ﻫﺎﯼ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﺧﺮﯾﺪﺍﺭﯼ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﮑﻤﻞ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﯿﺎﺯ ﻣﯿﻞ ﮐﻨﯿﺪ.

۲ ﻋﺎﻣﻞ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﺍﺣﺘﺒﺎﺱ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ ﻧﻮﺷﯿﺪﻥ ﺁﺏ ﮐﺎﻓﯽ (ﺣﺪﻭﺩ ﺭﻭﺯﯼ ۴ ﻟﯿﺘﺮ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ) ﻭ ﮐﺎﻫﺶ ﮐﺮﺑﻮﻫﯿﺪﺭﺍﺕ ﻣﺼﺮﻓﯽ، ﭼﺮﺍ ﮐﺮﺑﻮﻫﯿﺪﺭﺍﺕ ﺍﺣﺘﺒﺎﺱ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺷﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﺑﺎ ﻏﺬﺍﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺍﺛﺮ ﺍﺩﺭﺍﺭ ﺁﻭﺭ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﻮﯾﺪ، ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﻫﺮ ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ﻭ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺍﯼ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﻫﺎ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ ﺗﺎ ﺑﺪﻥ ﺗﺎﻥ ﺧﺸﮏ ﺩﯾﺪﻩ ﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﻥ ﮐﻢ ﭼﺮﺏ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻋﺮﻭﻕ ﻭ ﺭﮒ ﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺨﺶ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﺭﮒ ﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻥ ﺳﺎﯾﺰ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻋﺮﻭﻕ ﺧﻮﻧﯽ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﮒ ﻫﺎ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﯾﺪﻥ ﺷﺎﻥ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺍﺳﺖ. ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻗﻠﺐ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺗﭙﺪ ﺗﺎ ﺍﮐﺴﯿﮋﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻠﻮﻝ ﻫﺎ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻓﺸﺎﺭ ﺧﻮﻥ ﺷﺮﯾﺎﻧﯽ (ﺧﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﺐ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ) ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺭﮒ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻮﻗﺘﯽ ﺳﺎﯾﺰﺷﺎﻥ ﺯﯾﺎﺩ ﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﻣﺮﻭﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﺴﺎﻉ ﻋﺮﻭﻕ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻋﺮﻭﻕ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﮔﺸﺎﺩ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺷﺪﯾﺪ ﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺭﺷﺪ ﺭﮔﻬﺎﯼ ﺧﻮﻧﯽ ﺟﺪﯾﺪ ﺷﻮﺩ (ﮐﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﻢ ﭼﺮﺏ ﺗﺮ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﻨﯿﺪ). ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﻨﻈﻢ ﺑﺎ ﺷﺪﺕ ﺑﺎﻻ ﻧﯿﺰ ﻓﺎﮐﺘﻮﺭ ﻣﻬﻢ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺷﮑﻞ ﺭﮒ ﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺪﻥ. ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﯾﮏ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺍﯼ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﻃﯽ ۵ ﺗﺎ ۶ﺳﺎﻝ ﺍﻭﻝ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎﺗﻢ ﻫﯿﭻ ﺣﺎﻟﺖ ﭘﺮﺭﮔﯽ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ. ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﯿﻞ ﺑﺪﻧﺴﺎﺯﺍﻥ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﮑﺮﺍﺭﻫﺎﯼ ۱۰ ﺍﻟﯽ ۱۲ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﮐﻠﯽ ﻫﻢ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﺗﮏ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﻀﻼﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻮﺍﺯﯼ ﮐﻢ ﺷﺪﺕ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺯﺩﻡ.
ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻡ ﺭﮔﻬﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ، ﺑﺎﺯﻭ ﻭ ﺷﮑﻢ ﻓﻘﻂ ﻭﻗﺘﯽ ﭘﺪﯾﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﮐﻪ ۲ﺳﺎﻝ ﺭﻭﯼ ﻭﺯﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ۴ ﺍﻟﯽ ۶ ﺑﺮﺩﻡ ﻭ ﺣﺮﮐﺎﺗﻢ ﺍﺳﮑﻮﺍﺕ، ﺩﺩﻟﯿﻔﺖ ﻭ ﭘﺮﺱ ﺳﯿﻨﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻮﺍﺯﯼ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ HIT ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻡ.

ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﺗﺴﺎﻉ ﻋﺮﻭﻕ ﺩﺍﺋﻢ ﺗﺮﯼ ﻣﯽ.ﺷﻮﺩ، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺍﺯ ﮐﺮﺑﻮﻫﯿﺪﺭﺍﺕ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﮒ ﺩﺍﺭ ﺷﺪﻥ ﻣﻮﻗﺘﯽ ﻫﻢ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﺪ. ﺍﯾﻦ ﭘﻤﭙﺎﮊ ﺧﻮﻥ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﮐﺮﺑﻮﻫﯿﺪﺭﺍﺕ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﺗﺴﺎﻉ ﻋﺮﻭﻕ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﮔﻮﺍﻩ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺎﺭﮔﯿﺮﯼ ﻫﻔﺘﻪ ﺁﺧﺮ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕ ﺑﺪﻧﺴﺎﺯﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

ﺣﺮﻑ ﺁﺧﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﻣﮑﻤﻞ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺹ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﮑﺎﺕ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺑﺪﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ ﺗﺮ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﺑﺪﻥ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻀﻼﺕ ﺗﺎﻥ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺷﻮﺩ، ﺩﺭﺻﺪ ﭼﺮﺑﯽ ﺑﺪﻥ ﮐﻢ، ﺑﺪﻥ ﺁﺏ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺍﺣﺘﺒﺎﺱ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﺧﻮﺩ ﺑﺮسید.