کدام یک اول می سوزد کربوهیدارتها، عضله یا چربی؟
چه برای یک مسابقهی ورزشی تمرین میکنید، چه فقط میخواهید اندام بهتری داشته باشید، بدن شما برای سوخت و ساز به سه مادهی مغذی اصلی متکی است. از آنجا که بدن شما میتواند کربوهیدارتها، عضله، و چربی را برای تولید انرژی تجزیه کند، آگاهی از ترتیب تجزیهی مواد مغذی میتواند به شما کمک کند تودهی عضلانی را بسازید یا حفظ کنید و چربی سوزی را افزایش دهید.
اول کربوهیدراتها
اولین سوختی که بدن شما برای تولید انرژی تجزیه میکند، کربوهیدراتها هستند. بعد از یک وعدهی غذایی، بدن شما در حالت «تغذیه شده» قرار میگیرد، و ترجیحا کربوهیدراتها را تجزیه میکند، زیرا آنها براحتی در دسترس هستند و به انرژی تبدیل میشوند.
بعد از اینکه بدن شما از کربوهیدراتهای یک وعدهی غذایی یا میان وعده استفاده کرد، سلولهای شما شروع میکنند به تجزیهی گلوکز (قند) ذخیره شده در عضلات و کبدتان، که گلیکوژن نامیده میشود. ذخایر گلیکوژن در هر فرد متفاوت است، اما معمولا در عرض ۲۴ ساعت تمام میشود، این یعنی بدن شما برای تولید انرژی باید شروع به تجزیهی ترکیبات دیگر کند
متابولیسم چربی
هنگامیکه قند و گلیکوژن در دسترس نباشند، بدن شما ترجیحا ترکیبات چربی معروف به تری گلیسرول که در بافت چربی (پیه) وجود دارند را تجزیه میکند. از آنجا که چربی، یک منبع انرژی بالا با ۹ کالری در هر گرم است، میتواند یک منبع سوخت موثر فراهم کند.
علاوه بر این، بدن شما از نظر متابولیکی ترجیح میدهد تودهی خالص بدنی را حفظ کرده و تا جایی که ممکن است برای تولید سوخت، ذخایر چربی را تجزیه کند. تنها هنگامیکه ذخایر چربی شما بسیار کم باشند یا کاملا ته کشیده باشند، بدن شما مجبور است که پروتئین یا همان عضلاتتان را تجزیه کند.
تجزیهی عضله
هنگامیکه گلوکز و ذخایر چربی ته کشیدند، بدن شما به ناچار به سراغ عضله میرود، و آن را برای تولید انرژی به اسیدهای آمینهی منحصر بفردی تجزیه میکند. بر خلاف کربوهیدراتها و چربیها، بدن شما اسیدهای آمینه را ذخیره نمیکند، به همین دلیل است که تجزیهی عضله، تنها راه آزاد کردن اسیدهای آمینه برای سوخت است. در شرایط معمولی که شما بطور منظم غذا میخورید، بدنتان برای تولید انرژی از عضله استفاده نمیکند.
معمولا از پروتئین عضلات، تنها در حالت قحطی(گرسنگی شدید، یا استرسهای سنگین) استفاده میشود.
08 سپتامبر 2016
بدون ديدگاه